10 april, je verjaardag. De tweede, nu je er niet meer bent. Wat gaat de tijd. Niet te bevatten. Het eerste liedje op de radio vanochtend. Door de Wind. En natuurlijk denken we aan je.
We maken er wat moois van. Net als elke dag. Jildau herstelt ineens verrassend snel van haar ziek zijn. Met naar bed gaan aan het eind van de dag zegt ze: "Ik denk dat papa me geholpen heeft. Vanochtend was ik nog niet lekker en vanavond konden we toch met de familie uiteten voor papa's verjaardag".
En Wessel na school, met zijn knutselwerkje voor papa: Mama, bij het werkje voor papa wilde ik ook wat voor papa schrijven. Ik heb iets geschreven wat jij altijd zegt." Ik moest raden en ik raadde het niet.
Hij schreef: ook al zie ik je niet, ik hou van je papa.
Hoe mooi. En hij heeft gelijk. We praten met het naar bed gaan elke dag over je. Hij vraagt dan ook vaak: "Mama, wil je over papa vertellen?" De verhalen die ik vertel, wisselen, maar altijd zeg ik: "We zien papa niet, maar hij is er altijd. Hij ziet jullie. hij helpt jullie. Jullie zijn ziijn toppers en hij is hartstikke trots op jullie."
Reactie plaatsen
Reacties